دید ماورایی در افراد نابینا در هنگام تجربه نزدیک به مرگ

افرادی که به طور مادرزادی نابینا هستند حتی در خواب هم رویایی نمی بینند که در آن تصویری موجود باشد بلکه حس های دیگر آنها که در طول روز نیز استفاده می شود فعال می شود. پس رویای آنها شامل صدا، محرک لمسی، عطر و بو و مزه است. رویاهای آنها بدون تصویر است چون مغز آنها هیچ وقت در زندگی، چیزی را به چشم ندیده است که همان را در رویا شبیه سازی کند.

ولی از بین همین افرادی که به طور مادرزادی نابینا بوده اند موارد زیادی گزارش شده اند که در هنگام تجربه نزدیک به مرگ یا NDE دارای قدرت بینایی موقت شده و تصاویری را برای اولین بار مشاهده کرده اند. حتی افراد عادی که نابینا نیستند تصاویر و رنگ هایی را در NDE می بینند که قابل مقایسه با چیزهایی که توسط چشم های فیزیکی می بینند نیست و این شواهد نشان می دهد که تجارب نزدیک به مرگ، ساخته مغز نیست و چیزی فراتر از خیال پردازی های ذهنی است و اتفاقی است که در سطح ماورایی رخ می دهد.

دکتر کنت رینگ (Kenneth Ring) از جمله دانشمندانی است که مطالعات مربوط به تجربه نزدیک به مرگ در افراد نابینا را انجام داده است. او در یکی از تحقیقات خود ۳۱ فرد نابینا یا کسانی که ضعف بینایی داشتند را مورد بررسی قرار داد. از بین این ۳۱ نفر، ۱۰ نفر از آنها در هنگام تجربه خارج از بدن، در موقعیتی که خطر جانی داشته باشد نبوده اند پس تجربه آنها تجربه نزدیک به مرگ نبوده است. ۱۴ نفر نیز از زمان تولد، نابینا بودند و ۹ نفر از آنها در تجربه نزدیک به مرگ، تصاویر و مناظر ماورایی را دیدند. هدف این پژوهش بررسی تجارب وابسته به بینایی افراد نابینا در طول تجربه نزدیک به مرگ بوده است.
یکی از آنها که دختر بچه ای ۵ ساله و نابینا بوده تجربه نزدیک به مرگ خود را این طور توصیف کرد:

من در آب به آرامی نفس می کشم و بی هوش می شوم. زنی زیبا که لباسی سفید درخشان داشت من را بیرون آورد. آن زن به چشم های من نگاه کرد و پرسید چه می خواهم. من نمی توانستم در آن لحظه به چیزی فکر کنم تا اینکه در طول دریاچه قدم زدیم. من چیزهایی را دیدم که هیچ وقت در دنیای فیزیکی ندیده بودم. من می توانستم هر جا بروم حتی بالای درختان. این کار به سادگی و با نیت من انجام می شد. من که همیشه نابینا بودم می توانستم در طول تجربه ام برگ های درختان را ببینم همین طور پرهای پرندگان، چشم های پرندگان و جزئیاتی از کابل های برق و حیاط مردم. من از دید ۲۰/۲۰ هم بهتر می توانستم ببینم و بعدا معنی همه آن شکل ها را از خانواده خود پرسیدم.

در تحقیقی دیگر از ۱۱۲۲ نفر که دید سالم داشتند و تجربه نزدیک به مرگ را پشت سر گذاشته بودند سوالاتی در مورد تغییرکیفیت تصاویر دیده شده در طول تجربه خارج از بدن پرسیده شد مثل میزان شفاف بودن مناظر، رنگ ها، درخشانی، میزان وضوح و ثبات تصاویر و …

در جواب، ۷۲۲ نفر یعنی ۶۴٫۳% آنها پاسخ مثبت دادند. ۱۸۲ یا ۱۶٫۲% آنها مطمئن نبودند و ۲۱۸ یا ۱۹٫۴% آنها پاسخ منفی دادند. به طور کلی دید کسانی که تجربه نزدیک به مرگ داشتند با حالت عادی تفاوت های زیادی داشته است. برای مثال چنین پاسخ هایی از داوطلبان شنیده شد:

– رنگ ها طور دیگری نسبت به چیزی که من قبلا دیده بودم بودند.
– هر چیزی بسیار رنگی تر و درخشان تر از حد معمول دیده می شد.
– دید من خیلی بیشتر شده بود. می توانستم هر چیزی را از نزدیک نزدیک و یا دور دور ببینم. هیچ فشاری هم در کار نبود و مثل زوم کردن دوربین بود.
– من دید ۳۶۰ درجه داشتم. می توانستم بالا، پایین، سمت راست، سمت چپ و پشت سر خود را ببینم. من می توانستم همه چیز را به طور همزمان مشاهده کنم.

پس نتیجه می گیریم که قدرت دید ماورایی انسان ها در تجربه نزدیک به مرگ فعال شده و با دید عادی تفاوت های بسیاری دارد و حتی افراد کور مادرزاد هم قادر به دیدن تصاویری شگفت آور هستند.

(برای کسانی که فکر می کنند تجربه نزدیک به مرگ به خاطر ترشح مواد توهم زا از مغز است باید گفته شود که قرص های روان گردان و توهم زا نمی توانند باعث تولید توهمات تصویری در افراد کور مادرزاد شوند و فقط اگر شرایط کوری متفاوت باشد ممکن است در موارد خیلی نادر، تصاویر مختصر بی معنا ببیند ولی نمی توانند مثل کسانی که تجربه نزدیک به مرگ داشته اند تصاویر طولانی و پرمعنا و چیزهایی که نمونه آنها در دنیای واقعی هم وجود دارد را ببینند.)