مثبت اندیشی عملی

مثبت اندیشی و هنر مثبت فکر کردن به عنوان روشی برای گول زدن خود شناخته می شود و نگرانی و انتظار خبرهای بد را داشتن نوعی زیرکی و آمادگی در برابر مشکلات زندگی شناخته می شود. جالب است که ۹۰ درصد چیزهایی که در مورد آنها نگران هستیم هرگز اتفاق نمی افتند! بنابراین نه تنها واقع گرایی در این کار دیده نمی شود بلکه به خاطر چیزهای بدی که ممکن است به احتمال ده درصد رخ بدهند کل روز خود را خراب می کنیم.

مزایای مثبت اندیشی را همه کما بیش می دانیم ولی چگونه آن را عملی کنیم؟ در بدترین شرایط می توان نکات مثبت و آموزنده را پیدا کرد بنابراین در هر شرایطی از زندگی، مثبت فکر کردن کار قابل اجرا است و هر کس شاید در مورد نحوه مثبت اندیشی و تلقینات خوب چیزی بداند ولی مشکل بزرگ، فراموشی قواعد آن پس از مدت کوتاه است.

چه قدر باید مثبت اندیشی کنیم تا کافی به نظر برسد؟ پاسخ این است که شما باید تا آخر عمر به قوانین مثبت اندیشی پایدار باشید وگرنه به راحتی جای خود را به افکار منفی می دهند. درست مانند ورزشکاری که اگر عضلات خود را رها کند در نهایت سست و شل می شوند. حتی اساتید مثبت اندیشی هم با وجود سالها تمرین همچنان مراقبت دارند که افکار خود را پالایش کنند و اجازه دهند سختی های روزگار باعث ایجاد حباب افکار منفی در ذهن آنها شود.

مثبت اندیشی عملی

برای اینکه از امروز شروع به مثبت اندیشی کنید باید چه کارهایی انجام دهید؟

ابتدا لازم است قدرت تلقین را در مثال زیر متوجه شوید. دکتر سوزان جفرز در یکی از سخنرانی های خود از یکی از شوندگان خواست تا به روی سکو بیاید و دستانش را مشت کند و به سمت جلو بکشد و اجازه ندهد او دستش را بخواباند. سوزان هر چه قدر تلاش کرد نتوانست دست او را بخواباند. سپس از او خواست ده بار بگویید که فرد ضعیف و بی لیاقتی است. پس از آنکه شخص آن تلقینات را گفت سوزان دست او را به راحتی به پایین خواباند. این باعث تعجب حضار شد و روی چند نفر دیگر هم آزمایش انجام شد. سپس از طرف خواست به خودش بگوید که فردی قوی و توانمند است و این بار سوزان نتوانست دست او را پایین بیاورد و هر چه قدر زور زد موفق نشد. برای رفع شک افراد شکاک او از جلسه خارج شد و تلقین را به عهده خود حضار سپرد و او فقط آزمایش خواباندن دست را انجام می داد و نتیجه همان بود.

بنابراین تلقینات مثبت یا منفی ساده ما می توانند تا این حد بر نیروی ما موثر باشند. پس برای مثبت اندیشی عملی و جهت دهی سالم به زندگی، استفاده از تلقینات مثبت را فراموش نکنید.

روی یک نوار به اندازه بیست دقیقه جملات تلقینی مثبت را با صدای خود یا دیگری ضبط کنید و وقتی از خواب بلند می شوید به آنها گوش دهید. همچنین می توانید آن را در هنگام رانندگی (به شرطی که دارای آهنگ پس زمینه خواب آور نباشد) گوش دهید.

در اوقات دیگر روز هم جملات تلقینی را به صورت نجوای درونی برای خودتان تکرار کنید تا کاملا از ایده های مثبت لبریز شوید. اوایل شاید آن جملات برای شما خیلی خیالی و ایده آل گونه باشند ولی پس از مدتی بخشی از انتظارات شما هم می شوند.

هیچ وقت خودتلقینی مثبت را فراموش نکنید و مواظب لحظاتی که افکار منفی به ذهنتان می آیند باشید.

کار دیگر اینکه به اخبار روزانه کمتر گوش دهید. در یک بررسی میزان خوشحالی و رضایت از زندگی در کسانی که گوش دادن به اخبار را از زندگی خود حذف کرده اند بسیار بیشتر از افراد عادی بود. شما نه سیاستمدار و نه روزنامه نگار هستید که مدام از اخبار مطلع باشید. تا به حال این همه اخبار ناگوار گوش کرده اید چه سودی برای شما داشته است جز ایجاد دلهره و ناراحتی و نارضایتی؟ مخصوصا بخش اخبار حوادث که ممکن است اصلا در زندگی شما اتفاق هم نیفتد. راه های بهتری هم برای عبرت گیری و یادگیری درسهای مهم زندگی وجود دارد.

مورد دیگر نحوه صحبت و مکالمه با افراد است. به جای شکایت از اوضاع زندگی و جامعه، از کتابهای مفیدی صحبت کنید که خوانده اید تا باعث افزایش هیجان و نشاط شما شود. هر چه قدر هم که طرف شما منفی باف باشد باز هم اطلاعاتی دارد که می شود از آن برای تبادل نظرات مثبت و سازنده استفاده کرد.

اگر گذشته خوبی نداشته اید و مدام خاطرات بد به ذهن شما می آید به آنها به عنوان درس زندگی نگاه کنید و ببینید که چه قدر قدرتمند و با اراده بوده اید که توانستید از پس آنها بربیایید و باید قدر خودتان را بیشتر بدانید.

نکته مهم آخر اینکه مثبت اندیشی را نباید با بستن چشمان به روی مصائب بست. سیل و زلزله و بیماری و جنگ و … وجود دارند و فراموشی و انکار آنها به معنای مثبت فکر کردن نیست بلکه باید به جای نگرانی و ناراحتی از این قضایا، راه کارهای مثبت و سازنده را برای آنها پیدا کنیم و به همنوعان خود کمک کنیم و اگر کمک خاصی هم از دست ما بر نمی آید به موضوعات بشری دیگر بپردازیم. شما هزاران سال هم برای گرسنه های آفریقا گریه کنید و نگران باشید شکم آنها سیر نمی شود ولی اگر با اندیشه و همت بتوانید بدون درگیری بیهوده احساسی و با داشتن انگیزه مثبت کمک به آنها، هدایا و کمکهایی را به آنها ارسال کنید شاید تا مدتهه سرنوشت برخی از آنها را تغییر دهید.

مهم نیست حوادث بیرونی ما تلخ یا شیرین هستند بلکه مهم برداشت درونی ما از آنها و گامی که می توانیم برای حل آنها برداریم است آن هم بدون ذره ای دل نگرانی بیهوده و با داشتن دیدی وسیع و مثبت گرایانه برای ایجاد تغییرات مفید و سازنده.