خواب بدون رویا

وقتی از خواب بدون رویا صحبت می کنیم منظورمان شبی نیست که هیچ رویایی را به خاطر نمی آورید چون احتمالا خواب های خود را فراموش کرده اید. منظور ما از خواب بدون رویا همان ۸۰% خواب شبانه ای است که مربوط به خواب عمیق شده و ذهن قادر به رویا دیدن نمی باشد.

تصور می شود که آگاهی انسان در این حالت کاملا قطع می شود و به بی هوشی کامل می رویم ولی همه افراد تا حدودی در این مرحله از خواب دارای آگاهی هستند. نوع اول همان مشاهده تصاویر هیپنوگوگیک و آگاهی از احساس داشتن بدن قبل از عمیق تر شدن خواب است و دومی واکنش ما نسبت به صداهای بیرونی است. حتی اگر در خواب عمیق هم باشیم باز هم آن قدر هوشیاری داریم که اگر کسی نام ما را صدا زد از خواب بلند شویم.

نوع سوم، مربوط به آگاه بودن از خواب بودن در خواب عمیق است. با اینکه هیچ رویایی دیده نمی شود ولی بودن در خلاء کامل ذهنی باعث تجربه لذت فراوانی توسط فرد شده و آگاه ماندن ذهن در خواب عمیق حتی برای چند دقیقه می تواند اثراتی بیشتر از ساعت ها خواب معمولی داشته باشد.

این نوع سوم معمولا توسط مراقبه کننده های ماهر تجربه می شود و برای اکثر افراد حتی گذر آگاهانه از خواب سبک هم مشکل است و به تمرین زیادی نیاز دارد. فردی که در خواب عمیق بیدار می ماند در واقع از مرحله رویابینی که در خواب سبک رخ می دهد هم عبور می کند چون آگاه ماندن در خواب سنگین کاری بسیار سخت بوده و به تمرکز فکر بالا هم برای رسیدن به این مرحله و هم به خواب نرفتن در اثر حواسپرتی نیاز دارد.

البته تکنیک هایی مثل یوگانیدرا می تواند تا حدی باعث ایجاد تجربه آگاه ماندن در خواب بدون رویا شود و فرد بتواند از لذت عمیق سیاهی و خالی بودن ذهن بهره مند شود ولی این کار هم به تمرین زیاد نیاز دارد زیرا معمولا فرد به راحتی به بی هوشی فرو می رود.

مراحل رسیدن به آگاه ماندن در خواب عمیق که با امواج دلتا همراه است بسیار سخت و طولانی است. ابتدا باید بتوانید در طی روز از افکار خود آگاه بوده و قدرت تمرکز فکر خود را بالا ببرید. سپس باید بتوانید در آگاه بودن در رویاها موفق شدید و آگاهی خود را هنگام خواب دیدن حفظ کنید. سپس این تمرین حفظ آگاهی در خواب عمیق که رویایی تشکیل نمی شود تمرین می گردد.