آیا دیدن چهره هایی در شب مربوط به ارواح است؟

برای بسیاری از افراد پیش آمده که زمان خواب و در حالی که در خلسه آرامش بخش وارد شده اند صورت هایی را در پشت پلک بسته مشاهده کنند. این چهره ها می تواند ناواضح تا کاملا شفاف و واضح باشد.

برای خودم بسیار پیش آمده که وقتی در اعماق مدیتیشن و در خلسه عمیق (و گاهی سبک) هستم چهره هایی که نمی شناسم را مشاهده کنم. برخی از آنها واقعا ترسناک و عجیب هستند و برخی هم چهره هایی جذاب دارند. دیدن این چهره ها معمولا چند ثانیه و گاهی یک صدم ثانیه بیشتر طول نمی کشد.

فرضیه های مختلفی برای دیدن چهره ها در حالت بین خواب و بیداری یا خلسه وجود دارد:

۱- زندگی قبلی (رد شده)

چنین چیزی در دین ما که اسلام است قابل قبول نمی باشد و بنابراین با وجود احترام به سایر عقاید و آیینها، این فرضیه را رد می کنیم. پس نمی شود آن چهره ها را مربوط به قیافه زندگی خود و عزیزانمان در زندگی های گذشته دانست چون در تضاد با ادیان ابراهیمی و معاد است (البته بعدها دلیل های محکم تری برای رد تناسخ خواهم آورد و قرار نیست کورکورانه چیزی را رد کنیم).

۲- موجودات غیر ارگانیک واقعی

معمولا اگر تصویر یک چهره بیش از چند بار به همان شکل باقی ماند و تغییری نکرد و هر بار آن را به همان صورت مشاهده کردیم در این صورت می تواند مربوط به یک موجود غیرارگانیک واقعی باشد. این موجود می تواند راهنمای ما و یا حتی موجودی مزاحم و انرژی خوار باشد و یا خلاصه کسی که بخواهد به هر طریقی پیام خود را به ما برساند.

در تجربه های خودم پیش آمده که یک موجود غیرارگانیک خاص برای سالهاست که با چهره مشخص و ثابتی در خلسه یا حالت خواب و پرواز روح مشاهده می شود در حالی که اگر زایده تخیلات باشد معمولا شکل آن موجود هر بار دچار تغییر می شود زیرا ناخودآگاه ما تمایلی ندارد چهره های یکسان و ثابتی را تولید کند.

۳- انباشته های ناخودآگاه

معمولا اگر تصاویر خیلی گذرا و عوض شونده باشند معنای خاصی ندارند و به پردازش های ناخودآگاه ما مربوط می شوند و بخشی از تصاویر هیپنوگوگیک هستند.

۴- انسانهایی از زمان گذشته یا آینده

ممکن است چهره هایی که مشاهده می کنید مربوط به افرادی از زمان گذشته و تجدید خاطره آنها و یا حتی افرادی باشند که قرار است در آینده با آنها ملاقات کنید و اینها را از داده های آکاشیک به دست آورده اید.

۵- حالت پارادولیا

پارادولیا چیست؟ برای مثال اگر به ابرها نگاه کنید ممکن است تصاویری را از داخل آنها تشخیص دهید و فرضا صورت هایی را از داخل آنها پیدا کنید که این تنها خطای دید شماست. ممکن است در حالت خلسه هم مجموعه ای از تصاویر بی معنی در کنار هم قرار گرفته باشند و ذهن شما حالت پارادولیا را روی آنها پیاده کند و تصور کند چهره هایی در آن نقش بی معنا وجود دارد.

در خلسه عمیق معمولا چیزها خیلی راحت مطابق میل ما تغییر شکل پیدا می کنند. مثلا اگر چند خط را در پشت پلک بسته خود مشاهده کنید می توانید راحت آن را به مثلث هم تبدیل کنید و سریعا آن خطوط در هم می پیوندند تا شکل مورد نظر شما را ایجاد کنند. بنابراین این فقط یک بازی ذهنی است و معنای خاصی ندارد.