داستان ماورایی (گوی اسرارآمیز) – قسمت ۴ – نوشته محمد

– ارباب شیطانی ؟؟؟

– بله . شیاطین دو دسته اند . نوکر ها و اربابان.

نوکر ها معمولا ترسو هستند . از اربابانشان به شدت هراس دارند و دستوراتشان را مو به مو انجام می دهند . ولی این به آن معنی نیست که از ما می ترسند . در واقع کار اصلی آن ها ترساندن و اذیت کردن انسان هاست ، از این رو ناصر هم حدس میزند شومان یکی از نوکر هایش را برای ترساندن تو و دزدیدن آن گوی فرستاده .

با خودم گفتم ، اگه اون موجود نوکر بود ، پس اربابش دیگه چیه .!!

– پدرجان ، حالا راه حل چیه ؟

– تنها راه حل اینه که توی مبارزه اونو شکست بدیم .

– چی ؟؟ مبارزه با شیاطین …؟

با خودم تصور میکردم که چطور با موجودی که ناخن هایش هم اندازه من و سرعتش از نور بیشتر است ، باید مبارزه کنم . به خانه رسیدیم . به بهانه درس و تمرکز و اینکه پدربزرگ تنها نباشد قرار شد شب آنجا بمانم . طولی نکشید که همه رفتند و من و پدربزرگ تنها شدیم . از آنجا که صبح زود بیدار شده بودم خیلی خوابم می آمد . بالش نرمی برداشتم و زیر کرسی رفتم . پلک هایم سنگین و سنگین تر می شدند . ناگهان با صدای در از خواب پریدم . ناخودآگاه به ساعت کوچک چوبی روی کرسی نگاهی کردم . دقیقا ۵:۳۰ !! ..

عجیب بود که پدر بزرگ بیدار نشد ، انگار فقط من صدای در را می شنیدم . من هم تصمیم گرفتم که بیدارش نکنم . هوا گرگ و میش بود . گرم کن پدربزرگم را روی شانه هایم انداختم و به سمت در رفتم . سوزی خفیف نوک بینی ام را نوازش میکرد و لرزشی خفیف بدنم را فرا گرفته بود . به هر حال جلو رفتم و در را باز کردم . در کمال ناباوری کسی نبود !! در را بستم و برگشتم . زیر کرسی رفتم و پتو را روی خودم کشیدم . هر کاری کردم نتوانستم با صدای پارس های دیوانه وار سگ پدربزرگ بخوابم . به حیاط پشتی رفتم تا ببینم چه مشکلی پیش آمده . باور نکردنی بود . نزدیک بود زنجیر پاره کند . دیوانه وار به سمت دیوار پارس میکرد!! حس کردم چیزی می بیند که من نمی بینم !

– برجی …! برجی …! ساکت باش .(borji)

نزدیک تر رفتم و سعی کردم آرامش کنم. کمی ساکت شد ولی طولی نکشید که دوباره شروع کرد به پارس کردن . دیگر کلافه ام کرده بود .

گفتم شاید مار دیده چرا که سگ پدربزرگ معروف بود به برجی مارگیر . زنجیرش را باز کردم . با سرعتی باور نکردنی به این طرف و آن طرف می دوید . فکر کردم دیوانه شده . سریع به سمت خانه دویدم و پدر بزرگ را صدا کردم . با هم به حیاط پشتی رفتیم . ناگهان با صحنه ای غم انگیز و ناهنجار مواجه شدیم .

گرجی ، غرق در خون روی زمین افتاده بود !!!!
.
.
.
.
مثل همیشه خوشحال میشم نظر بدید . لایک فراموش نشه .

نویسنده: محمد