حس برتری جویی، صفت افرادی که احساس ناامنی می کنند

شاید کسانی را در بین نزدیکان خود می شناسید که هر طور شده دوست دارند با توسل به چیزهای مختلفی مثل ثروت، جایگاه اجتماعی و حتی علم، خود را از دیگران متمایز دانسته و هیچ کس را بالاتر از خود ندانند. آنها تصور می کنند کسی بهتر از آنها نیست و بقیه قربانی ها و افراد ضعیفی هستند که در کنار آنها زندگی می کنند.

اما واقعیت این است که منیت همیشه در جهتی حرکت می کنند که ما در آن مسیر احساس ناامنی می کنیم.

فروتنی واقعی را در افرادی که حس برتری جویی شدید دارند نمی توان یافت. آنها همیشه مغرورانه رفتار می کنند و خود را به چیزهایی می چسبانند که آنها را از بقیه متمایز می کند. ولی آیا این همه موضوع است؟ آیا آنها در پشت یک نقاب پیچیده مخفی شده اند؟

گاهی این افراد قدم را فراتر نهاده و با ایجاد ترس و ضعیف نشان دادن دیگران سعی دارند احترام جلب کنند. ولی در درون، آن قدر هم شجاع نیستند. آنها مشکلات جدی دارند که سعی در پوشاندن می کنند و گاهی این مشکلات درونی را به بقیه فرا فکنی می کنند. شاید این کارها برای مدتی باعث ایجاد حس اغنای درونی شود ولی آنها هیچ وقت احساس رضایت کامل درونی نمی کنند.

انسان ها قابلیت زیادی در انکار مشکلاتی که در درون و اطراف آنها وجود دارد دارند و اگر هم این حقایق تلخ را مشاهده کنند همچنان میل به انکار و رد آنها دارند. این انکار می تواند ریشه در ترس و خجالت داشته باشد. در بین کسانی که شدیدا میل به برتری جویی دارند، مشکل واقعی حس ناامنی است که آنها را دربرگرفته است. بنابراین با بالاتر نشان دادن خود و یا تحقیر دیگران سعی می کنند خود را به دروغ برای خود و دیگران بهتر نشان داده و احساس خوبی به خود پیدا کنند.

ریشه این حس برتری طلبی چیست؟

قطعا کمبود عزت نفس و مهم دانستن شرایط بیرونی برای بالا بردن ارزش درونی یکی از دلایل مهم آن است. علت دیگر آن می تواند مشکلات مربوط به کودکی باشد. بنابراین وقتی بزرگ می شوند سعی می کنند خود را در برابر حملات احتمالی و چیزهایی که یادآور تحقیرشدگی های دوران کودکی است حفاظت کنند.

در نتیجه آنها از همان اول سعی می کنند با قدم گذاشتن روی دیگران و نشان دادن یک اعتماد به نفس کاذب، به کسی اجازه ندهند که دوباره شخصیت آنها را پایمال کنند. آنها ممکن است حتی حاضر نشوند اشتباهات خود را اعتراف کنند و همه چیز را گردن دیگران بیاندازند. آنها با غرور و تکبر و ستایش صفات مثبت خود سعی دارند خود را الگویی مثبت برای دیگران نشان دهند.

برای اینکه حس برتری جویی آنها تغذیه شود به مردم دیگر نیاز دارند تا به آنها توجه کنند در غیر این صورت احساس شکست و انزوا می کنند. به همین دلیل است که آنها علاقه زیادی به صحبت کردن پشت دیگران و تخریب مافوق خود دارند تا به دیگران نشان دهند برتر واقعی چه کسی است.

متاسفانه برای این افراد، شرایطی که ایجاد کرده اند دیر یا زود از بین می رود و وقتی این اتفاق بیفتد عزت نفس آنها به شدت جریحه دار می شود. انکار کردن یک مشکل کاری نمی کند جز اینکه آن را بدتر کرده و فرصت را برای جبران کمتر می کند.

راه حل این مشکل چیست؟

استفاده از یک نقاب دروغین به هیچ وجه گزینه خوبی نمی باشد. راه حل این است که چنین افرادی به دنبال رفع ریشه ای مشکلات خود بروند و عزت نفس خود را تقویت کنند. آنها معمولا این رفتار برتری جویانه را عمدا انجام نمی دهند بلکه شرایط زندگی که داشته اند از آنها چنین اشخاصی را ساخته است. وقتی با دید روانشناسانه و عمقی به آنها نگاه کنید هضم رفتارهای نامنصفانه ای که انجام می دهند برای شما راحت تر است. اگر می توانید به آنها کمک کنید این کار را انجام دهید در غیر این صورت اجازه دهید خود آنها مشکلات مربوط به حس ناامنی و مسائل مربوطه را حل کنند.