فیلم های ترسناک همیشه برای من موضوعاتی بی معنی و مضحک بوده اند. این فیلم ها فقط برای سرگرمی ساخته شده اند تا نمایش واقعیت. این را زمانی می گفتم که خودم در این شرایط قرار نگرفته بودم.
روزی من و همسرم تصمیم گرفتیم در هتلی بمانیم که زمانی تنها بیمارستان منطقه در قرن ۱۹ بود و جرمو نام داشت. وقتی بیمارستان در قرن ۱۹ به یک هتل تبدیل شد به دلیل موقعیت مکانی و داستان های عجیب مربوط به آن سالانه مردم زیادی را برای اینکه آنها نیز تجربه ماورایی از یک مکان تسخیر شده داشته باشند به سمت خود می کشاند. ولی بعد از سه خودکشی که داخل آن رخ داد (یک مورد حلق آویز شدن، یک مورد خودکشی با اسلحه و دیگری پریدن از ارتفاع) درهای آن بسته شد. این هتل تا سال ۱۹۹۶ مهمانی را نمی پذیرفت.
هفته پیش برای آنکه یک شب داخل یکی از اتاق های معروف این هتل بخوابیم به آنجا رفتیم. درون هتل کمی مخوف بود و مشخص بود که زمانی از آن به عنوان بیمارستان استفاده می شد. قبل از خواب تنها حس غیرنرمالی که داشتم چند بار تجربه سرد شدن ناگهانی، استشمام تصادفی یک عطر و دو بار مشاهده نورهای نوسان شونده بود. من چندان نترسیدم و به راحتی خوابیدم.
ولی نیمه شب که بیدار شدم نوری غیرعادی را در گوشه اتاق مشاهده کردم. من خیلی ترسیدم و زود به خواب رفتم. وقتی صبح شد انرژی ناراحت کننده ای در گلو و چند ثانیه فشار را احساس کردم. همسرم من را بیدار کرد و گفت در خواب تقلا می کردی. دوباره سعی کن بخوابی.
اما من نمی توانستم بخوابم. انگار میخکوب شده بودم. این وضعیت تا ۴ صبح ادامه داشت تا اینکه احساس کردم همسرم تقلا می کند و تحت فشار است. او بیدار شد و چیزهایی را گفت که من چند ساعت پیش تجربه بودم. من هیچ وقت به او نگفته بودم چه چیزهایی را تجربه کرده بودم. هر دو ما تا طلوع خورشید نتوانستیم بخوابیم.
این تجربه برای من خیلی عجیب بود و اگر کسی جز خود من آن را تجربه می کرد و برایم تعریف می کرد باور نمی کردم ولی این تجربه باعث شد من نیز مانند هزاران مهمان شکاک دیگر، ایمان بیاورم. لیست هتل های تسخیر شده که می توان در آنجا اقامت یک شبه یا چند روزه داشت زیاد است. تورهای مخصوصی هم می توانند مهمانان را برای تجربه حوادث پارانرمال به این اماکن ببرند ولی من دیگر دوست ندارم به این هتل ها بروم چون چیزی که می خواستم بفهمم را فهمیدم.