با نفرت از دیگران چگونه کنار بیاییم؟ مراقبه رفع کینه از دیگران

گاهی اوقات در شرایطی قرار می گیرید که به شما آسیب عاطفی فراوانی از جانب افراد دیگر وارد می شود. نه می توانید آن اشخاص را ببخشید و نه می توانید آسودگی خاطر داشته باشید. حرفها و کردار زشت آن افراد مدام در ذهن شما تکرار می شود و قلب شما را بیشتر آزرده می کند مخصوصا اگر این افراد کسانی بوده اند که زمانی برای شما خیلی عزیز محسوب می شده اند.

شما خود را فردی می بینید که ظلم زیادی در حق شما شده و دیگران قدر خوبی های شما را نمی دانند.

این ماجرا برای هر کسی رخ می دهد. حتی آنهایی که به شما آسیب روحی زده اند هم اگر از آنها سوال کنید چنین خاطراتی دارند و آنها هم خود را مظلوم و مورد بی احترامی برخی افراد دیگر می بینند.

کسی نیست که فکر کند ظالم به تمام معنا است و مقصر کارهای او، خودش است. متاسفانه ذهن انسان برای شناخت معایب شخصی، ضعیف عمل می کند و در عوض قادر است بدی های دیگران را ۱۰ ها برابر پررنگ تر کند.

قبل از هر چیز از خود سوال کنید:

– آیا رفتار خود من باعث نشده بقیه به من بی احترامی کنند و مرا مورد آزار عاطفی قرار دهند؟

– سهم من در گرفتن این نتیجه بد از دیگران چه قدر بوده است؟

– لیستی از کارهایی تهیه کنید که اگر انجام نمی دادید آن اشخاص چنین رفتاری نمی داشتند.

شاید واقعا هم گناهی نداشتید ولی بزرگ ترین اشتباه شما، رعایت نکردن حد و حریم های شخصی و نزدیکی بیش از حد با کسانی بوده که کنترل زیادی روی رفتار و اعمال خود ندارند.

حتی تنها گناه شما می تواند جدی گرفتن حرفها و رفتار افرادی باشد که درگیر مشکلات شخصی خود هستند و به دلیل رنج درونی، کاری جز رنجاندن دیگران بلد نیستند.

شما در حالی که بخشی از این جهان هستید، دنیای درونی مستقلی هم دارید و حرفها و باورهای اشتباه دیگران در مورد شما شاید هیچ ربطی به حقیقت درونی شما نداشته باشد. در این صورت از خود بپرسید چه میزان از حرفهای آزار دهنده دیگران در مورد شما درست است؟

سعی کنید خود را برای چند لحظه یک قاضی بی طرف فرض بگیرید که دارد بین شما و فردی که از او ناراحت هستید قضاوت می کند.

اگر حرفهای آن فرد متخاصم درست بوده است و ناراحت شده اید یعنی به ویژگی های منفی شما اشاره کرده و این می تواند شروعی برای خودشناسی بیشتر و رفع معایب درونی باشد.

در این صورت ابتدا این موضوع را بپذیرید و روی رفع آن ویژگی منفی کار کنید. ناراحتی و کینه فایده ای ندارد. در نهایت شما هستید و وجدان خودتان.

اگر هم حرفهای آن فرد و یا افراد، درست نبوده و تهمت بوده است در این صورت تیری را به هدف نادرست زده اند و یعنی شناختی از شما ندارند. چرا باید حرف کسانی را به دل بگیرید که نه تنها شما را درست نمی شناسند بلکه تصور دیگری از شما در ذهن خیال پرداز خود دارند. اینها را افراد نیمه مستی ببینید که نمی دانند چه کار می کنند و چه می گویند.

شاید در شرایطی باشید که مجبور باشید این افراد را در اطراف خود تحمل کنید. در این صورت چه باید کرد؟ آیا باید این جنگ روانی را تحمل کرد؟

اگر با چنین افرادی مواجه هستید سعی کنید فاصله خود را با آنها حفظ کنید و به آنها نشان دهید که نسبت به آنها سرد و بی تمایل هستید و علاقه ای برای ارتباط گیری ندارید مگر در حدی که واقعا لازم باشد. در واقع حریمی که زیر پا گرفته شده است را دوباره ایجاد کنید. نمی توان آنها را تغییر داد مگر اینکه خودشان تغییر کنند. ولی می توانید انتخاب کنید با چه کسانی هم کلام‌ می شوید.

البته این به معنی سردی واقعی و انزجار از آنها نیست.

برای رفع کینه و کدورتی که در قلب شما نقش بسته برای آنها دعای خیر کنید، صدقه دهید و یا انرژی مثبت به سمت آنها روانه کنید. این کار قلب شما را سبک تر و فراخ تر می کند و آنها هم در لایه های ظریف تر متوجه این انرژی های خوب می شوند و رفتار خود را کم کم با شما تغییر می دهند.

می توانید مراقبه زیر را برای رفع کینه از دیگران تمرین کنید:

ابتدا خود را ریلکس کنید و اجازه دهید ذهنتان آرام تر شود.

تصور کنید در اتاقی هستید و فردی که شما را رنجانده هم در جلوی شما قرار دارد.

به او بگویید: من تو را بخشیده ام…تو راه معنوی خود را گم کرده ای و من آرزو دارم زودتر آرامش درونی خود را پیدا کنی….

می توانید به روش مراقبه ۲ قلب، به او انرژی دهید و یا هر روش دیگری که بلد هستید.

او را در نور درخشان و پر از عشق ببینید و تصور کنید گذشته تلخ او در این نور محو می شود. او نیز قطعا رنجها و مشکلاتی در گذشته داشته که نیاز به کمک دارد. چه بهتر که کمک کننده او شما باشید چون اثر این لطف و نیت خوب شما چندین برابر به سمت خودتان باز می گردد.

این مراقبه را تا چندین روز ادامه دهید. برای هر شخصی که از او کینه به دل دارید این مراقبه را جداگانه برای هر شخص انجام دهید‌. مهم است که این تصورات را از ته دل انجام دهید.

همان طور که زخم فیزیکی برای التیام یافتن به زمان نیاز دارد، زخم عاطفی شما هم به مدت زمانی احتیاج دارد تا خوب شود. انجام منظم این مراقبه ها، روند شفای درونی را سرعت می بخشد و حتی شما را به چنان درکی می رساند که دیگر از کسی زود ناراحت نشوید و آنها را ببخشید و مورد عشق قرار دهید.