ایجاد خوابگردی، توهم و هذیان در هیپنوتیزم

در این پست قرار است که با القای سه پدیده جالب از پدیده های هیپنوتیزمی آشنا شویم و آن عبارت است از خوابگردی (سومنامبولیسم)، توهم و ایجاد هذیان.

فرض کنیم که شما فردی را عمیقا هیپنوتیزم کردید و او کاملا وانهاده بر روی صندلی قرار گرفته و منتظر تلقینات از طرف شماست. هر چند که ظاهر او نشان می دهد که انگار خواب است ولی توجه او به طرز فوق العاده ای بالا رفته و شدیدا مشتاق انجام دستورات هیپنوتیزمی است. اگر صدایی نشنود و تلقینی صورت نگیرد او واقعا به خواب طبیعی رفته و دیگر نمی توان تا وقتی که از خواب بیدار نشده است به او چیزی را تلقین کرد.

مسئله بالا یک نکته مهم را هم یادآوری می کند. چنان چه در امر خود هیپنوتیزم مبتدی هستید و صدای شخص دیگری شما را هیپنوتیزم نمی کند به احتمال زیاد اگر به خلسه عمیق رسیدید خوابتان می برد و بهتر است در چنین مواردی از فایل صوتی هیپنوتیزم (حتی اگر خودتان آن را از قبل ضبط کرده اید) استفاده کنید و خودهیپنوتیزم را به کمک آن انجام دهید زیرا برای القای پدیده هایی که در زیر گفته می شود نیاز به خلسه عمیق دارید و اگر به حال خودتان رها شوید احتمال اینکه به خواب طبیعی فرو بروید زیاد است.

– القای خوابگردی:

برای اینکه سوژه مثل فردی که در خواب راه می رود و اختیاری از خود ندارد در حالت هیپنوتیزم نیز خوابگردی کند کافی است پس از آنکه به خلسه عمیق رفت از او بخواهید که از صندلی اش بلند شده و به آرامی و با احتیاط در اتاق راه رود. سپس به او تلقین کنید که مجددا روی صندلی قرار گیرد.
در این حالت او بدون آنکه خود دخالتی کند خود به خود حرکت کرده و راه رفته است و حالتی از هیپنوتیزم سومنامبولیسم را اجرا کرده است.

(حتما پس از آنکه هر پدیده و دستور نمایشی هیپنوتیزمی را به فرد القا کردید مجددا او را به حالت اولیه بازگردانید تا بعدا دچار تنش و تعارض با تلقین بعدی و یا حتی نمایش آن حالت پس از اتمام هیپنوتیزم نشود).

– ایجاد توهم بینایی:

قبل از آنکه به توصیف روش ایجاد توهم بینایی در هیپنوتیزم بپردازیم ابتدا لازم است فرق آن را با هذیان مشخص سازیم.

توهم یعنی ادراک یک چیز ساختگی و اشتباه بر اساس چیزی که واقعا در محیط وجود دارد. برای مثال ممکن است شما در تاریکی، برای لحظه ای یک مبل را با یک هیولا اشتباه بگیرید ولی وقتی به آن دقت می کنید متوجه می شوید که فقط یک مبل بوده و نه یک موجود وحشتناک. تا مبل نباشد شما هیولایی هم نمی بینید زیرا ابتدا باید یک چیز واقعی در محیط وجود داشته باشد تا آن را در مغز خود به طور غلط به شکل دیگر ببینید. ولی هذیان به حالتی گفته می شود که واقعا هیچ چیز فیزیکی و واقعی در محیط نیست و شما یک چیز خیالی از خودساخته را به صورت واضح در محیط می بینید. این حالت می تواند به واسطه تلقین و یا مواد توهم زا به وجود بیاید (اورماند مک گیل).

بنابراین اگر قصد دارید به فردی که در داخل خلسه عمیق قرار دارد توهم بینایی را القا کنید ابتدا یک شی را به او بدهید و به او دستور دهید که وقتی به آرامی چشمانش را باز کرد و به آن شی نگاه کرد آن را به شکل دیگری ببیند. مثلا اگر یک سیب را به دستش داده اید آن را به شکل جعبه جواهرات ببیند. حتما قبلش به او تلقین کنید که چشمانش بدون آنکه از خلسه خارج شود باز می گردد. حتی می توانید یک چوب لباسی جلویش قرار دهید و از او بخواهید وقتی چشمانش باز شد یک فرد زیبا را جلویش مشاهده کند. سپس می بینید که چگونه به آن چوب لباسی با دیده تحیر و عشق نگاه می کند! در واقع سوژه واقعا آن را به شکل فردی زیبا و محبوب می بیند و اصلا تصور نمی کند که دارد به یک چوب لباسی نگاه می کند.

این کار در هیپنوتیزم های نمایشی می تواند جالب توجه و حتی طنز باشد. شخصی هم که مورد این نوع هیپنوتیزم قرار می گیرد باید جنبه شوخی داشته باشد. چه حسی پیدا می کنید اگر ببینید دارید به زنی پری گونه و زیبا نگاه می کنید ولی همه می دانند که فقط به یک تکه چوب خشک خیره شده اید و نگاه عاشقانه می کنید؟

پس از پایان کار به سوژه بگویید که تصویر محو شده و چشمانش را مجددا ببندد و برای تلقین بعدی آماده گردد.

– ایجاد هذیان در خلسه

اگر سوژه هیپنوتیزم شونده در خلسه مناسب قرار داشته باشد از او بخواهید که پس از فلان ثانیه چشمانش را باز کرده و در دست راست خود یک سیب خوشمزه را ببیند. به قدری سیب خوش رنگ و خوش طعم است که میل دارد چندین دقیقه به آن نگاه کند. سپس سوژه چشمانش را باز خواهد کرد و واقعا هم آن سیب را در دستش مشاهده میکند. او نمی تواند تشخیص دهد که آن سیب واقعی است یا نه. او دستش را به نحوی می گیرد که انگار حقیقتا سیبی در دستش است. سپس به او تلقین کنید که سیب محو شده و چشمانش را می بندد.